- wyrywać się – wyrwać się
- wyrywać się – wyrwać się {{/stl_13}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uwalniać się, wydostawać się skądś siłą, często w dramatycznych okolicznościach; próbować oddalić się od kogoś, przez kogo jest się trzymanym, więzionym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrywał się matce przed każdym sklepem z zabawkami. Wyrwać się z oblężonej twierdzy. Wyrwać się spod czyjejś kurateli. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wybierać się, wyruszać dokądś, odrywając się na pewien czas od codziennych zajęć, obowiązków': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrwał się wreszcie do kina. Wyrywał się czasem z pracy, by pozałatwiać swoje sprawy. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zabierać głos, nie będąc pytanym; mówić coś niestosownego, występować z czymś nie w porę; wyskakiwać z czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrywać się do odpowiedzi. Wyrwać się z niestosowną propozycją. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o dźwiękach, głosach, słowach: wydobywać się, wydostawać się skądś nagle': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jęk wyrwał jej się z gardła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wypadać, wybiegać, wylatywać skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mysz wyrwała się jej spod nóg.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}serce się {{/stl_10}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}{{stl_7}}wyrywa {{/stl_7}}{{stl_8}}{do kogoś, do czegoś} {{/stl_8}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.